ಶೂನ್ಯವೋ.. ಪರಿಪೂರ್ಣವೋ.. ಅದರ ನಡುವೆಯೆಲ್ಲೊ

ಆತ್ಮವು ದೇಹವ ಹಿಡಿದಿರುವುದೇಕೋ

ಶೂನ್ಯವ ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಲೋ ತುಂಬಿರುವುದನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಲೋ

ಶೂನ್ಯವಾದರೆ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಅರ್ಪಿಸುವುದೆಂತೋ

ಕತ್ತಲಲಿ ಬೆಳಕ ಕಾಣುವುದೆಂತೋ

ಬಾಡಿದ ಹೂವನು ಮುಡಿಗೆ ಏರಿಸುವುದೆಂತೋ

ಬರದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆ ಬೆಳೆಯುವುದೆಂತೋ

ಕಲಿಯದೆಯೇ ಅರಿಯಲು ಸಾದ್ಯವಗದೇನೋ

ಅಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ಆಡಂಬರದ್ದೇ ಆಟವೇನೋ

ಹಸಿದ ಹೊಟ್ಟೆಯಲಿ ಹಾತೊರೆಯುವಿಕೆಯೇ ಹೆಚ್ಚೆನೋ

ಇಲ್ಲದಿರುವುದರ ಮೇಲೆ ಆಸೆಯೇ ಅಟ್ಟಹಾಸವಾಡುವುದೇನೋ

ತುಂಬಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ತುಡಿತವೇ ತುದಿಗಾಲಲ್ಲಿರುವುದೇನೋ

ಇನ್ನೂ ಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಚಿಂತೆಯು ಮುಗಿಯದೇನೋ

ಕೊರತೆಯಿದ್ದಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿ ಹುಟ್ಟಲು ಅಸಾಧ್ಯವೇನೋ

ಆತ್ಮವು ದೇಹವ ಇನ್ನೂ ಹಿಡಿದಿರುವುದೇತಕೆ

ಶೂನ್ಯವ ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಲೋ ತುಂಬಿರುವುದನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಲೋ

ತುಂಬಿ ತುಳುಕಾಡುವಂತಿದ್ದರೆ ಅದರ ಭಾರವ ತಡೆಯುವುದೆಂತೋ

ಬೇಸಿಗೆಯ ಬೇಗೆಯಲಿ ತಣಿಸುವುದೆಂತೋ

ಪ್ರವಾಹದಲ್ಲಿ ಪವಡಿಸುವುದೆಂತೋ

ಕಳೆಯೇ ಹೆಚ್ಚಿದ್ದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯ ಬೆಳೆಯುವುದೆಂತೋ

ಅಹಂಕಾರವ ಬದಿಗಿಟ್ಟು ಅರ್ಹನಾಗುವುದು ಹೇಗೆ

ಸೇವೆಯೆ ಮಾಡದೆ ಆನಂದವ ಅನುಭವಿಸುವುದು ಹೇಗೆ

ಹೊರಗಿನ ಗಲಾಟೆಯಲ್ಲಿ ಅಂತರಂಗದ ಪಿಸುಮಾತು ಕೇಳಿಸುವುದು ಹೇಗೆ

ವಸ್ತುಗಳ ಮೇಲಿನ ವ್ಯಾಮೊಹದ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ವಾಸ್ತವ್ಯವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಹೇಗೆ, ಜೀವನವನು ಪ್ರೀತಿಸುವುದು ಹೇಗೆ

ಸೂರ್ಯನು ಮುಳುಗದಿದ್ದರೆ ಹುಟ್ಟುವುದೆಲ್ಲಿ

ಅಮವಾಸ್ಯೆ ಬರದೇ ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಕಾಣುವುದೆಲ್ಲಿ

ಹೂವು ಬಾಡಿ ಗೊಬ್ಬರವಾಗದೇ ಕುಸುಮ ಚಿಗುರುವುದೆಲ್ಲಿ

ಮೋಡ ಮೂಡದೆ ಮಳೆ ಬರುವುದೆಲ್ಲಿ

ಖಾಲಿಯ ಖಿನ್ನತೆಯಿಂದಲೇ ಪೂರ್ಣತ್ವದ ಪ್ರಸಾದವನ್ನು ಕೊಡುವುದು ಸೃಷ್ಟಿಯ ನಿಯಮ

ಖಾಲಿ ಮಾಡುವುದೋ ಅಥವಾ ತುಂಬಿಸುವುದೋ ಅದು ಅಂತರಾತ್ಮದ ಮನನ

ಪರಿಪೂರ್ಣತ್ವದಿಂದ ಅರ್ಪಿಸಿ ಶೂನ್ಯವಾಗುವುದರೆಡೆಗೆ ಆತ್ಮದ ಗಮನ 

ನಮನ ನಮನ ನಮನ

-ದೀಪಶ್ರೀ

ಗರ್ಭಗುಡಿ

ಗರ್ಭಗುಡಿಯದು ದೇವರ ಆಲಯಸ್ಥಾನ

ಅಹುದೆ ಗರ್ಭವು ಅದಕ್ಕೆ ಸಮಾನ?

ಅಲ್ಲವೇ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡವಿದು ಜಗದಂಬೆಯ ಗರ್ಭ ಸಂಜಾತ?

ಅವಳ ಒಡಲ ಕಂದಮ್ಮಗಳ ಗುಡಿ ಸ್ವಂತ

ಹೊತ್ತು ಹೆತ್ತು ಜೀವ ಕೊಟ್ಟು ಜೀವಿಸು ಹೋಗು ಮಗುವೇ ಎಂದು ತ್ಯಜಿಸಿದಾತಳು

ಹರಸಿ ಕಲಿಸಿ ನಗಿಸಿ ಶಿಕ್ಷಿಸಿ ಕರ್ಮವ ಕಳೆವವಳು

ಎಂತು ಹೇಳಲಿ ಅವಳ ಗರ್ಭದ ಮಹಿಮೆಯ ?

ಅದೆಂತು ಹೇಳಲಿ ಗರ್ಭದ ಮಹಿಮೆಯ?

ಶಿಶುವ ಧರಿಸಿ ಜೀವವ ಕೊಟ್ಟು

ತನ್ನದೆಂದು ಬೆಳೆಸಿ ಅಪ್ಪಿ 

ಪ್ರೀತಿ ವಿಶ್ವಾಸಗಳ ಬಳ್ಳಿ ಹಬ್ಬಿಸಿ 

ಒಡಲ ರಕ್ತಮಾತ್ರವಲ್ಲ ಮಮತೆಯ ಧಾರೆಯೆರೆದು 

ಸಮಯ ಬಂದಾಗ ಬೀಳ್ಕೊಡುವಳು ಅದೆಂತೋ!!?

ಕೊಂಡಿ ಕಳಚುವಳೆಂತೋ?

ಆ ನೋವು ಸಹಿಸುವಳೆಂತೋ

ಕಣ್ಣೀರಲ್ಲಾ, ರಕ್ತ ಹರಿಸಿ ಸಮಾಧಾನ ತಂದು ಕೊಳ್ಳುವಳೇನೋ 

ಬೀಳ್ಕೊಡುಗೆಯೋ ಅದು ಭಗವತ್ಪಾದಗಳಿಗೆ ಅರ್ಪಣೆಯೋ

ತನ್ನ ಜೀವಾತ್ಮವೂ ಪರಮಾತ್ಮನ ಅಂಶವೋ 

ತಾಯಿಯಾಗಿ ಮರುಜನ್ಮವೋ ಅವಳ ಮೋಕ್ಷಕ್ಕೆ ದಾರಿಯೋ

ಆದಳು ಅವಳು ಅದೆಲ್ಲಾದಕ್ಕೂ ಧನ್ಯಳು

ಅಹುದು ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡವಿದು ಜಗದಂಬೆಯ ಗರ್ಭ ಸಂಜಾತ

ಚೈತನ್ಯರೂಪದಲ್ಲಿಹುದು ಪಂಚಮಹಾಭೂತ

ಕಣ ಕಣದಲ್ಲಿರುವನು ಪರಮಾತ್ನನೇ ಅನಂತ

ಅಂತರಂಗದ ದೃಷ್ಟಿಯ ಅರಿವಿದು ಚಿತ್ತ 

ಅದೆಂತು ಬಣ್ಣಿಸಲಿ ಗರ್ಭದ ಕ್ಷಮತೆಯ

ಗರ್ಭವು ಗರ್ಭಗುಡಿಯಾದ ಬಗೆಯ 

Time is an all time winner

Just hold on!!! Wait a sec!

Are we trying to beat time?

Sit back and try to remember those days when you actually spent time doing things. 

Times when you put in effort and yet you were all up with energy. 

Times when the processes were more important than the results. 

Then we valued our efforts.   

Then we had patience to wait. 

Then we spent time in real.

Then we were high creating memories

Then we lived. We experienced.

Now...

We have automated things yet we are busy!

Machines work and yet we are tired!

We are high creating a fantasy world!

We are just surviving.

Yes! We are trying to beat time!

But time is an all time winner.

-ದೀವಿಗೆ

ನಿಸರ್ಗದ ನಡುವೆಯಲ್ಲೊಂದು ನಿಶ್ಚಿತಾರ್ಥ

ನಿಸರ್ಗದ ನಡುವೆಯಲ್ಲಾದ ನಮ್ಮ ನಿಶ್ಚಿತಾರ್ಥದ ದಿವಸ

ಎಲ್ಲರ ತುಟಿಯಂಚಿನಲ್ಲಿತ್ತು ಮುಗುಳ್ನಗೆಯ ಮಂದಹಾಸ

ನನಸಾಗಿತ್ತು ಮನೆಯವರ ಕನಸು

ಸಂತಸದಲಿ ಅಂದು ಇಂದು ಅವರ ಮನಸು

ಬೆರಳಿನಲಿತ್ತು ಪ್ರೀತಿಯ ಉಂಗುರ

ಭಗವಂತನ ಆಶೀರ್ವಾದವ ತಲುಪಿಸಿತ್ತು ಅಂಬರ

ಬೆಳಗಿದ್ದವು ಕಂಗಳ ದೀವಿಗೆ

ಬೆಳದಿಂಗಳಾಗಿತ್ತಂದು ಹೊಸ ಬಾಳಿಗೆ

ಮುಖವ ಕೆಂಪೇರಿಸಿತ್ತು ಅವನ ಆ ಕಂಗಳ ಹೊಳಪು

ಲಜ್ಜೆಯಿಂದ ಹೆಚ್ಚಿತ್ತು ನನ್ನ ಅಂದಿನ ಒನಪು

ಭರವಸೆಯ ನೀಡಿತ್ತು ಅವನ ಕೈಯ ಹಿಡಿತ

ನನ್ನವನೆಂದಿತ್ತು ಮನಸ್ಸಿನ ಮಿಡಿತ

ನಿಶ್ಚಿತಾರ್ಥವಾಗಿತ್ತು ಆ ದೈವ ರಚಿತ

ಈ ರಚನೆಯಲ್ಲಿ ನಾನವನಿಗೆ ಬಂಧಿತ ವಂದಿತ

#೧೧-೦೭-೨೦೧೮

ಕಂಗಳ ಕೊಳದ ತಾವರೆ

ಹೇಗಿರುವೆಯೋ ಎಂತಿರುವೆಯೋ ಎಂದು ಅಂದು

ಹೇಗಿದ್ದರೂ ನನ್ನವನೆಂಬ ಮುದ ಇಂದು

ಗಂಭೀರ ವದನನೋ ನಗು ಚೆಲ್ಲುವೆಯೋ ಎಂದು ಅಂದು

ಗಾಂಭೀರ್ಯವು ಚಂದ ನಗುವು ಇನ್ನಷ್ಟು ಚಂದ ಇಂದು

ಮಾತಾಡುವೆಯೋ ಬರೀ ಮೌನವೋ ಎಂದು ಅಂದು

ಮೌನದಲ್ಲೂ ಮುದ್ದು ಮಾತುಗಳು ಇಂದು

ಆರಂಭದ ಆಡಂಬರವೋ ಅಂತ್ಯದವರೆಗೋ ಎಂದು ಅಂದು

ಆರಂಭ ಅಂತ್ಯಕ್ಕೆ ಸಿಲುಕದ ಅನಂತತೆ ಎಂಬ ಅರಿವು ಇಂದು

ಭಾವನೆಗಳಿಗೆ ಮಿಡಿಯುವೆಯೋ ಸಿಡಿಮಿಡಿ ಎನ್ನುವೆಯೋ ಎಂದು ಅಂದು

ಭಾವನೆಗಳ ಬೆಳದಿಂಗಳಲಿ ನುಡಿ(ಮುತ್ತು)ಗಳು ಇಂದು

ಸುಮ್ಮನೆಯೋ ಸ್ನೇಹಕ್ಕೆ ಈಡಾಗುವುದೋ ಎಂದು ಅಂದು

ಸ್ನೇಹದ ಕಡಲಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಅಲೆಗಳಂತೆ ಇಂದು

ನಿನ್ನ ಕಂಗಳ ಕೊಳದಿ ಬೇರೂರಿದ್ದು ಅಂದು

ಅಲ್ಲಿ ಅರಳಿದ ತಾವರೆ ನಾನಿಂದು

#22ನೇ ಏಪ್ರಿಲ್

ಶೃಂಗೇರಿಯ ಮಡಿಲಲ್ಲೊಂದು ಮುಂಜಾನೆ

ಆಗಸವನ್ನೇ ಭೇದಿಸುವೆನೆಂದು ಹೊರಟು ಮರೆಯಾಗಿತ್ತು ಸಹ್ಯಾದ್ರಿಯ ಶಿಖರ. ಗೆಲುವಿನ ಕಹಳೆಯ ನಾದವ ಹೊರಡಿಸುತ್ತಾ ನಿಂತಿದ್ದವು ಮೋಡಗಳು. ಮೇಘರಾಜನ ಬಾಣಗಳಂತಿದ್ದರೂ ತಂಪನೀಯುತ್ತಿದ್ದವು ಮಳೆ ಹನಿಗಳು. ನಭದ ನೀಲಿಮೆಯನ್ನು ಮುಟ್ಟುವ ಆಸೆಯಿಂದ ಹೊರಟು ನಿಂತಿದ್ದರೂ ವಸುಂಧರೆಯನ್ನು ಬಿಡಲು ಮನಸ್ಸಿಲ್ಲದೆ ಮಣ್ಣಿಗೆ ಅಂಟುಕೊಂಡಿದ್ದವು ತರುಗಳು. ಈ ಮರಗಳ ನಡುವೆಯಿಂದ ತಂಪನೆಯ ಗಾಳಿ ಮೆಲ್ಲಗೆ ನುಸುಳಿ ಬಂದು ಕ್ಷೇಮ ಸಮಾಚಾರ ವಿಚಾರಿಸುತಿತ್ತು. ಇದ್ದೂ ಇಲ್ಲದಂತೆ ಮೌನವಾಗಿ ಹರಿಯುತ್ತಿದ್ದಳು ತುಂಗೆ, ಮನಸ್ಸನ್ನು ಶಾಂತಗೊಳಿಸುತ್ತಾ, ಆತ್ಮವನ್ನು ಶುದ್ಧಗೊಳಿಸುತ್ತಾ. ಕರುವು ತನ್ನ ತಾಯಿಯ ಮೊಲೆಯ ಅಮೃತವನ್ನು ಹೀರುತ್ತಿದ್ದರೆ ಮಳೆಯಿಂದ ಪುಳಕಿತಗೊಂಡ ಕೋಗಿಲೆಯು ಸುಪ್ರಭಾತವ ಹಾಡುತಿತ್ತು. ಇಲ್ಲಿಯೇ ನೆಲೆಸಿದ್ದಳು ಶೃಂಗೇರಿಯ ಶಾರದೆ. ಶಾರದೆಯ ಶೃಂಗಾರದಲ್ಲಿ ಕಿಂಚಿತ್ತು ಕಮ್ಮಿ ಮಾಡಿರಲಿಲ್ಲ ಪ್ರಕೃತಿ ಮಾತೆ. ಹಸಿರಿನ ಹಾಸಿನ ಮೇಲೆ ರಾರಾಜಿಸುತ್ತಾ, ಪರಿಸರದ ಸುಗಂಧದಿ ಸುತ್ತುವರೆದು, ನಾನಾ ಕುಸುಮಗಳಿಂದ ಅಲಂಕೃತಗೊಂಡು, ಹಕ್ಕಿ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಸಂಗೀತ ಆಲಿಸುತ್ತಾ, ಅಳಿಲು ಚಿಟ್ಟೆ ಜಿಂಕೆ ನವಿಲುಗಳ ಆಟಗಳನ್ನ ನೋಡುತ್ತಾ ಸಂಭ್ರಮಿಸಿದ್ದಳು ಶಾರದೆ. 
ಈ ಸುಂದರ ದೃಶ್ಯವನ್ನು ಕಣ್ತುಂಬಿಕೊಂಡಷ್ಟು ಕಮ್ಮಿ. ನೋಡಿದರೆ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಬರುವ ಪ್ರಶ್ನೆ ಒಂದೇ. ಶೃಂಗೇರಿ ಶಾರದೆಯನ್ನ ಅಲಂಕರಿಸಿದ್ದಳೋ ಅಥವ ಶಾರದೆ ಶೃಂಗೇರಿಯನ್ನ ಅಲಂಕರಿಸಿದ್ದಳೋ ಎಂದು.

ಅಂಬುಧಿ

ಅಂಬುಧಿಯ ಆಳವನು ಅಳೆಯುತ್ತಾ
ಅದರ ರಹಸ್ಯವನು ಅರಸುತ್ತಾ
ಅನಿಸಿಕೆಗಳ ಅಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಮುಳುಗೇಳುತ್ತಾ
ಆಲೋಚನೆಗಳ ಆಸರೆಯಿಂದ ಅಂಚನು ತಲುಪಿ
ಅಂತ್ಯವೆಂದುಕೊಂಡಾಗಲೇ ತಿಳಿದಿದ್ದು ಅದು ಇನ್ನೊಂದರ ಆದಿ ಎಂದು